EKİP (TAKIM) NEDİR?

 

        Ortak bir amaç için, ortak çalışma içinde olan, en az iki kişiden oluşan gruptur. Ekibin varlığından söz edebilmek için ekibi bir araya getiren ve bir arada tutan bir misyon ve vizyon olmalıdır. Kısaca misyon; amaç, vizyonda çalışma şekli ve işin vitrinidir.

 

      Ekibin üyeleri bir araya gelerek kendilerinden daha büyük bir bütünü oluştururlar. Bu nedenle ekip üyelerinin birbirlerini tamamlıyor olması gerekmektedir. Bireysellik ekibin içinde ve ekibin hedefleri doğrultusunda eritilmelidir. Bütün bunlarla bir sinerji oluşur ve bu da işin en iyi şekilde ortaya çıkmasını sağlar. Ekibin içinde artık "ben" yoktur, "biz" vardır. Ortaya çıkan iş "ben" im değil, "biz" im ürünümüzdür.

 

       Ekip çalışması bir orkestra gibidir ve bu orkestra gücünü uyumdan alır, solist yoktur. Ekip üyeleri birbirleri ile sürekli iletişim halindedirler. Bu nedenlede kendi performansları kadar diğer üyelerin performanslarında da sorumludurlar. Ekip içinde etkileşimi artırmanın yolu da doğru iletişimden geçmektedir. Ekip üyeleri bütünü birlikte tamamladıklarını unutmadan birbirlerine karşı saygılı olmalıdırlar. Üyeler birbirlerine emir vermek yerine rica etmeli, geri bildirimlerde bulunmalıdırlar.

 

       Yapılan doğru işlerde de birbirlerine olumlu geri bildirimlerde bulunmaları önemlidir. Ekip içinde kimsenin "Bana ne bu benim işim değil", "Ben yapmadım ki" deme lüksü yoktur. Herkes başarıda olduğu kadar, başarısızlıkta da elini taşın altına koymalıdır. İşte ekip ruhu böyle doğar.

 

 

 

EKİP ÇALIŞMASI İLE İLGİLİ, GÜNLÜK HAYATTAN ÖRNEKLER...

 

 

 

Yaprak Kesici Amazon Karıncaları

 

Yaprak kesici karıncalar ya da diğer adıyla "attalar"ın belirgin özellikleri; koparttıkları yaprak parçalarını yuvalarına götürmeleri ve orada oluşturdukları "yeraltı bahçelerinde", yiyebildikleri tek besin olan bir "mantar türü"nü yetiştirerek varlıklarını sürdürmeleridir.

 

Hayatlarını devam ettirmek için son derece uyumlu bir işbirliği içindeki ekipler halinde farklı görevler üstlenmeleri onların büyüleyici olan yönleridir.

 

Yaprak kesme işlemini yapan ekip; yaprakları kuvvetli çeneleriyle keserek başlarının üstünde yuvaya taşır. Bu nedenle; karıncaların gün boyunca çalıştıktan sonra yuvaya dönüşleri çok ilginç bir görünüm ortaya çıkarır. Böyle bir görüntüyle karşılaşan kişi, ormanın zemini sanki canlanmış, yürüyormuş hissine kapılacaktır.

 

Tahmin edilen o ki; Yaprak kesiciler, yağmur ormanlarında, yere dökülen yaprakların yaklaşık %15´ini yuvalarına taşıyabilecek kadar muazzam bir işbirliği ve çalışma becerisine sahiptirler.

 

Kesici ekipler, yaprakları kesip yuvaya ulaştırırken... Bir başka ekip, salgıladığı "antibiyotik sıvı" ile yeraltı bahçelerini temizler, "dezenfekte" eder...Böylece, "ekim" için kullanılacak mantar bahçesini bozacak herhangi bir ürünün yetişmesi önlenir.

 

Diğer bir ekip ise; yuvaya ulaştırılan büyük yaprakları, küçük parçalara ayırarak hazırlamaktadır. Yaprakların kendisini yiyemezler çünkü, vücutlarında, bitkilerde bulunan selülozu sindirebilecek enzimler yoktur. Yaprakların küçük parçalar ayrılması; arkadan gelen başka bir ekibin, bu küçük yaprak parçalarını ağzında çiğneyip "lapa" haline dönüştürebilmesi ve ekim işlemine uygun duruma getirmesini sağlamak içindir.

 

Daha bitmedi.Bir başka ekip, devreye girerek, hazırlanmış yaprak lapasını mantar ekimi için uygun olan yerlere serer. O sırada, diğer ekip de yuva içindeki eski bahçeciklerden mantar parçalarını sürükleyerek bu yaprak lapalarının içine ekmektedir.

 

Evet. Nihayet, karıncaları besleyecek mantarın yetişmesi için tüm hazırlıklar tamamlanmıştır.

 

Bitti mi? Hayır. Bu olağanüstü organizasyon sürerken, geri kalan ekipler de başka görevleri yerine getirirler.

 

Örneğin, "koloninin korunması" gibi. Yuva içindeki başka bir ekip, "kraliçe ile larvaları" korumaktan sorumludur. Orta boylu karıncalar, hemen tüm günlerini yaprak taşıyarak geçirdikleri için kendilerini korumakta zorlanır. Bu noktada, bir başka "koruyucu ekip" devreye girer ve yaprakları taşıyan işçi karıncaların yanında bulunarak onları korur. Daha küçük boyda olan bu koruyucu karıncalar, taşınan yaprağın üzerine oturarak çeşitli savunma taktikleri geliştirirler.

 

 Belki tek tek ele alındığında sıradan gibi gözüken bütün bu işler, ortak bir amaç için çalışan ekip üyeleri sayesinde hiç de sıradan olmayan sonuçlar elde edilmesini sağlar. Yaprak kesici karıncaların dünyası, iş yaşamında ekip çalışmasının temelini oluşturan bazı kavramları ve o kavramların işlerlik kazanmasıyla ortaya çıkan mükemmelliği de farklı bir açıdan sergilemektedir.

 

*"Karıncaların hayatını devam ettirebilmesi "gibi ortak bir amacın varlığı,

 

*"Yaprak taşıyan savunmasız üyelere" korumalık yapmak" gibi ekip üyeleri arasında karşılıklı bağımlılık, yardımlaşma,

 

*"Antibiyotik sıvı ile ortamın temizlenmesi" gibi ekip üyelerinin "uzmanlığına" duyulan karşılıklı ihtiyaç,

 

*"Bir ekip yaprakları keserken, diğerinin ekim yerini hazırlaması "gibi birbirine bağlı işlevlerin tam bir uyum içinde gerçekleşmesiyle yaratılan ekip sinerjisi, birlik ve beraberlik,

 

Kısacası; Amazon'da yaşayan "yaprak kesici-atta karıncalar" bize; bireysel güçler, bireysel yetenekler, bireysel çabalar; bir "amaç doğrultusunda" uyum içinde "birleştirildiğinde" başarı için tükenmez bir güç elde edilebileceğini kanıtlamaktadır.

 

 

 

Takım Ruhu ve Kaz Kafalı Olmak

 

Yaban kazları çok uzun mesafeler aşarak göç eden kuşlardır. Bilim adamları araştırmış, "Bu kazlar neden V şeklinde bir grup yaratarak uçarlar" diye...Ve sonuçta kazların hiç de "kaz kafalı" olmadıkları ortaya çıkmış. Onların göç stratejilerini yakından izlerseniz liderlik, ekip ruhu, takım çalışması ve dayanışma konusunda çok önemli dersler alırsınız.

 

Yaban Kazlarının Göç Stratejileri

 

1. Yaban kazları V şeklinde uçarlarken öndeki kazların kanat çırpması sonucu arkaya doğru giden hava akımı arkadaki kazların çok rahat uçmasını sağlar. Böylece tek başlarına gidebilecekleri mesafeden % 75 daha fazla giderler.

 

Sonuç. Kişilerin aynı gaye için bir araya gelerek oluşturdukları sinerji her birinin hedefine daha rahat ulaşmasını sağlar.

 

2. Kazlardan biri gruptan ayrılırsa karşılaştığı hava akımının direnci sonucu derhal geri döner ve sürüye katılır.

 

Sonuç. Bütün büyük başarılara bireysel değil birlikte ulaşılır.

 

3. Öndeki kazlar çok kanat çırpmak zorunda olduklarından yorulurlar. Arkadakiler ise çığlık çığlığa bağırarak onları motive eder ve cesaretlendirirler.

 

Sonuç. Birlikte yapılan işlerde herkes üzerine düşen sorumluluğun yerine getirmelidir.

 

4. Kazlardan biri hastalanır veya vurularak yere düşerse derhal 2 yaban kazı daha onunla birlikte yere iner ve iyileşene ya da ölene kadar başında bekler. Daha sonra ya sürüye yetişir veya kendi aralarında V şeklinde uçarlar.

 

Sonuç. Bir ekip içinde yardımlaşma ve dayanışma ne kadar çoksa o ekip o kadar başarılı olur.

 

5. Ön tarafta çok fazla kanat çırpan lider kazlar yorulunca arkaya geçerler ve arkadakilerle yer değiştirirler.

 

Sonuç. Başarılı ekiplerde liderlik ve sorumluluk zaman zaman paylaşılır.

 

Bir ekipte anlaşma, dayanışma ve yardımlaşma varsa o ekipte başarıdan söz edebiliriz. Yapmamız gereken, insanlara kaz kafalı demekten vazgeçmek ve yaban kazlarından öğrendiğimiz ekip çalışması ve dayanışmayı iş, aile ve sosyal hayatımızda uygulamak olmalıdır.